Ik had geluk, mijn oom werkte op een accountantskantoor in Tubbergen. In Tubbergen ben ik geboren en getogen, woonde ik toen en nu nog steeds. Het regelen van een stageplaats was een formaliteit, werd mij verteld. Dus ik stuurde mijn sollicitatiebrief met cv naar ze op.

En inderdaad, na enkele dagen kreeg ik een reactie: "Helaas, wij nemen geen stagiair(e)s aan". Er zal wel iets mis zijn gegaan in de communicatie, dacht ik nog. Maar navraag leerde dat ze inderdaad geen behoefte hadden aan stagiair(e)s.

Enigszins teleurgesteld ging ik op zoek naar een ander accountantskantoor. Gehecht als ik ben aan mijn woonplaats Tubbergen, waar op dat moment maar twee accountantskantoren gevestigd waren, kwam ik logischerwijs uit bij de Jong & Laan.

Ik weet nog goed dat het na het vakinhoudelijke al snel over de sportieve rivaliteit tussen FC Twente en Heracles ging.

Gelukkig nam de Jong & Laan wel stagiair(e)s aan, zij hadden er een heel andere kijk op: "Wij bieden jong talent de kans om zich te ontwikkelen op de arbeidsmarkt". Kijk, dat klonk een heel stuk beter.

Ruim zes jaar was ik assistent-accountant. Tot 2015, toen ging het hard. Op 1 januari 2015 zette ik de stap naar relatiebeheerder en precies twee jaar later, op 1 januari 2017, de stap naar senior relatiebeheerder.

Vijf maanden later, op Pinksterzaterdag in mei van dit jaar, belde onze partner mij. "Jordy, wil je even op kantoor komen?", hij gaf aan te willen praten over mijn toekomst.

Ik twijfelde geen moment en pakte het aanbod met beide handen aan.

Tuurlijk had en heb ik mijn ambities en die heb ik altijd uitgesproken, maar dat ik op die bewuste zaterdagochtend, op mijn 29e, gevraagd werd vestigingsmanager van kantoor Tubbergen te worden….

Dat had ik niet verwacht. Een prachtige kans om mij als mens, collega en toekomstig accountant verder te ontwikkelen. Ook al was ik enigszins verrast, ik twijfelde geen moment en pakte het aanbod met beide handen aan.